گل عروس

پرورش درختچه های گل عروس، با گلهای پُرپَر، بسیار متداول است، اما بوته های کم پر هم عزیزند، زیرا رایحه ای بسیار قوی دارند. انبوه خوشه گلهای سفید خالص، شاخه های خمیده ی گل عروس را در بهر کاملاً می پوشانند.

درختچه ی خزان دار گل عروس، با شاخه های خوش اندام و قوس دار ترکه ای، تا ارتفاع ۲ تا ۳ متر رشد می کند. می توان آن را برای ایجاد حریم و حایل، مخلوط با بوته های دیگر، یا منفرداً پرورش داد. گل عروس گیاهی پر دوام است و ۵ سال طول می کشد تا به بلوغ برسد. گلهای یکدست سفید کم پَر یا پُرپَر آن بر جلوه ی  بهار می افزایند.

نیازها 

اقلیم:

برای مناطق حاره مناسب نیست. اقلیم خنک و مرطوب را ترجیح می دهد.

میزان نور و دما:

برای رشد متراکم و گل دهی عالی به آفتاب کامل نیاز دارد.

خاک:

به انواع زیادی از خاک ها تحمل نشان می دهد، بهترین عملکر را وقتی خواهد داشت که در خاکی با زهکشی خوب و حاوی موتد آلی کاشته شده باشد.

طرز کاشت و پرورش

تکثیر:

از طریق قلمه های نیمه خشبی گرفته شده در تابستان یا اوایل پاییز تکثیر می شود. استفاده از قلمه های خشبی برگرفته از چوبهای در حال خواب زمستان نیز برای تکثیر امکان پذیر است.

آبیاری:

گیاه نو رسته به آبیاری منظم احتیاج دارد، اما بوته های جا افتاده دوره های خشکی را خوب تحمل می کنند. با این حال، بهترین نتایج از بوته هایی به دست می آید که در طول ماههای گرم عمیقاً آبیاری شده باشند.

کود دهی:

برای تقویت خاک،پس از پایان گل دهی، در بهار غذای کامل گیاه به کار برید.

مشکلات:

از لحاظ آفت و بیماری مشکل خاصی ندارد.

گل دهی:

گلهای سفید عروس در طول فصل بهار به وفور تولید می شوند.

هرس (پیرایش)

ضروری است که مانع روال طبیعی رشد قوسی این گیاه نشویم. پس از ناپدید شدن گلها فقط نُک شاخه ها را هرس کنید. بعضی از شاخه های مسن تر و کلفت تر را می توان پس از دوره ی گل دهی از سطح زمین قطع کرد تا جا برای رشد شاخه های جوان باز شود.

گل عروس